Παπαγεωργίου - Κυριακάτικη Αυγή (1994)

Κριτικές

- Επίλογος στα Χιόνια

Δημοσιεύτηκε στις Τετάρτη, 14 Ιουλίου 2010 02:53

Γράφτηκε από τον/την Administrator

… Στα μικρά πεζά – κι εδώ δεν βρίσκω άλλον χαρακτηρισμό –, που περιλαμβάνονται στο βιβλίο του Δημήτρη Πετσετίδη «Επίλογος στα χιόνια», εκείνο που αληθινά υφέρπει –παρά το γεγονός της αμεσότητας που είναι το κύριο γνώρισμά του – είναι η αξία που έχει η οπτική γωνία με την οποία διαχέεται το συμβάν που σχεδόν πάντα είναι βιωματικό και απλώς διανθίζεται με το μπλέξιμο των ηρώων. Αν για τους ανθρώπους αυτής της χώρας η τελευταία πεντηκονταετία αποτελεί συγκερασμό των αναλογιών που έχει σχέση με κάθε μορφής βιασμό των ατομικών ελευθεριών, του περιβάλλοντος, των ιδεολογιών, των κοινωνικών αγώνων, με μια λέξη της προσωπικής και της συλλογικής βάσης πάνω στην οποία στηρίζονται οράματα αλλά και όνειρα, ο Δημήτρης Πετσετίδης κριτικάρει αλλά και απεχθάνεται, απευχόμενος τη συνέχειά τους, με εκείνο που σκέφτεται, γράφει, συζητάει, προωθώντας την άποψη που ξυπνάει μέσα μαςμνήμες συγκλονιστικές, σχεδόν προκλητικές. Γι’ αυτό, όσο κι αν τα μικρά διαμάντια του έρχονται, πολλές φορές, αντιμέτωπα με το σήμερα, σαφέστατα το ξεπερνούν στην αναπόφευκτη σύγκρουσή τους με το παρελθόν.

Περισσότερα...

Γουδέλης - Το Δέντρο (1994)

Κριτικές

- Επίλογος στα Χιόνια

Δημοσιεύτηκε στις Τετάρτη, 14 Ιουλίου 2010 02:52

Γράφτηκε από τον/την Administrator

… Η ανάγνωση της τελευταίας συλλογής διηγημάτων του Δ.Π. , Επίλογος στα χιόνια («Νεφέλη»,1994), επιτείνει την αίσθηση ότι η πεζογραφία που καλλιεργεί ο συγγραφέας, ξεχωρίζει ιδιαίτερα για πολλές αρετές της. Εκτός των άλλων προσόντων του Δ.Π., το γούστο του στη χρήση των εκφραστικών μέσων και η μεγάλη του κινητικότητα σε θεματικά μοτίβα, κυρίως αντλημένα από τους τόπους της κατοχικής και εμφυλιακής εμπειρίας, με πλαίσιο την επαρχία της καταγωγής του( Λακωνία), συνεχίζουν, με τον καλύτερο τρόπο, την αφηγηματική παράδοση της ελληνικής διηγηματογραφίας.

Περισσότερα...

Τσαούσης - Το Έθνος (1994)

Κριτικές

- Επίλογος στα Χιόνια

Δημοσιεύτηκε στις Τετάρτη, 14 Ιουλίου 2010 02:52

Γράφτηκε από τον/την Administrator

«… Εδώ, όμως, ο συγγραφέας δεν αφηγείται ιστορικά γεγονότα, αλλά όλα εκείνα τα παιδικά και εφηβικά καμώματα, που προσδιορίζουν όμως τη ζωή των μεγάλων, μέσω μιας σάτιρας άλλοτε χαριτωμένης και συχνά καταλυτικής.

Ετσι, το διήγημα «Πανχατυπιακός Α.Ο.» σατιρίζει πικρά την αφαίμαξη της χώρας από τη μετανάστευση, στο «Αίνιγμα» απολαμβάνεις την οικογενειακή θεατρικότητα, στο «Φίλος και συμμαθητής» το γελοίο γεννιέται συγκλονιστικά από το τραγικό και αντίστροφα, στο «Στην άλλη όχθη»(από τα καλύτερα διηγήματα του βιβλίου) η πέτρα – πατάτα στη χόβολη εικονίζει εγκαυστικά την υλική μας πενία (και πώς πεινασμένος να επανορθώσεις τα ερείπια…), στο «Ο μητροκτόνος»(άλλο από τα καλά κομμάτια του βιβλίου) η εφιαλτική ακούσια εκτέλεση της μητέρας από το γιό και η ενσυνείδητα αποτυχημένη προσπάθεια για εκδίκηση ύστερα από χρόνια, αγγίζουν ως τα κατάβαθα την ψυχή του αναγνώστη, που έχει μιαν ακόμα ευκαιρία να βεβαιωθεί για την πίστη του Ελληνα στην ειρήνη – που του την αρνούνται κατά καιρούς….Αλλά στο διήγημα «Συνοπτικές διαδικασίες» είναι η εξαχρείωση από το μίσος που κυριαρχεί και ο άνθρωπος γίνεται άθυρμά του.

Ξεχωρίζει, επίσης, για τη σάτιρά του της ανοησίας που χαρακτηρίζει πολλούς «λειτουργούς» του δημοσίου, το διήγημα «Προφορική ενημέρωση της υπηρεσίας», καθώς και το «Θεωρήματα επαρχιακών ερώτων»με τη νοσταλγική αναπόληση της αυθορμησίας τρυφερών συναντήσεων.

Ως πρώτο κείμενο δημοσιεύεται το «Επίλογος» και τελευταίο το «Στα χιόνια», που συνθέτουν και τον τίτλο της συλλογής: Και τα δυο, προσπάθειες απόδρασης από την χύδην πραγματικότητα, που όμως δεν κατορθώνεται…

Ο Δημήτρης Πετσετίδης και με αυτό το βιβλίο του διηγημάτων (τα προηγούμενά του: «Δώδεκα στο δίφραγκο» και «Το παιχνίδι») αποδείχνει την ικανότητά του να αφηγείται βιοτικά πεπραγμένα αναπλάθοντάς τα με τέχνη μέσω της φαντασίας του και των θέσεών του απέναντι στη ζωή, χωρίς παθιασμένα φωνάγματα ή μεμψίμοιρους «στοχασμούς», αλλά με τον απλό λόγο που γεννιέται από την βεβαιότητα ότι «σκιάς όναρ ο άνθρωπος» μα και δυναμική ύπαρξη.»

Κώστας Τσαούσης

«ΕΘΝΟΣ», 23 Απριλίου 1994

Αράγης - Μανδραγόρας (1996-1997)

Κριτικές

- Επίλογος στα Χιόνια

Δημοσιεύτηκε στις Τετάρτη, 14 Ιουλίου 2010 02:50

Γράφτηκε από τον/την Administrator

«Το διήγημα «Ο σηματοδότης» είναι διατυπωμένο σε πρώτο γραμματικό πρόσωπο και αποτελεί μια πιθανολογική άσκηση του αφηγητή πάνω σε μια παρατήρησή του.

…………………………………………………………………………………………………………….

Το κείμενο δίνεται από διάφορες χρονικές στιγμές με θεματικά μέρη και συνειρμούς, που υπηρετούν κι εδώ, όπως και στο προηγούμενο διήγημα, την οικονομία του λόγου. Ενός λόγου στρωτού και άνετου.

Η υπόθεση του Πολυτεχνείου δεν είναι από τα θέματα που προσφέρονται εύκολα για λογοτεχνική εκμετάλλευση. Απόδειξη οι αποτυχημένες προσπάθειες που έχουν γίνει μέχρι σήμερα. Προσωπικά δεν γνωρίζω άλλο πεζό κείμενο, εκτός από αυτό του Πετσετίδη, που να μην πρόδωσε αισθητικά το συγκεκριμένο θέμα.

Η επιτυχία του Πετσετίδη βρίσκεται κυρίως στο γεγονός ότι πιάστηκε από μια λεπτομέρεια η οποία, μέσα από την ανάπτυξη μιας σειράς εκδοχών, του επέτρεψε να υποδείξει τον εγκληματικό χαρακτήρα της επιχείρησης κατά του Πολυτεχνείου. Και μάλιστα χωρίς ίχνος θεωρητικολογίας, αλλά με γνήσιο αφηγηματικό τρόπο.

Γιώργος Αράγης

Περιοδικό «Μανδραγόρας», τ. 14-15, Οκτώβριος 96 – Φεβρουάριος 97