Επίλογος στα Χιόνια
Κοντολέων - ΑΝΤΙ (1995)
- Κριτικές
- - Επίλογος στα Χιόνια
- Δημοσιεύτηκε στις Τετάρτη, 14 Ιουλίου 2010 02:55
- Γράφτηκε από τον/την Administrator
…Η γλώσσα των κειμένων μοιάζει να είναι απλή. Μια φαινομενική απλότητα, που αυτοϋπονομεύεται. Σηματοδοτεί την τραγικότητα που δεν γίνεται, όσο κι αν κρυφτεί, να εξαλειφθεί, ενώ παράλληλα είναι και η γλώσσα ενός διαλόγου ανάμεσα στον συγγραφέα και τον αναγνώστη.
Από πλευράς ευθυβολίας του συγγραφικού τολμήματος, όλα τα κείμενα έχουν ουσιαστικά αποτελέσματα, αλλά θα ήθελα να ξεχωρίσω ένα από τα πιο σύντομα, και ίσως το πιο αποτελεσματικό ως προς την καταγγελία που όλη η συλλογή επιχειρεί, το «Συνοπτικές διαδικασίες».
Τελικά, ο Δ.Π. με εφόδια την απλότητα και την ουσιαστική ενδοσκόπηση καταφέρνει να επισημάνει τα λάθη και τα σφάλματα ενός ολόκληρου λαού.
Μάνος Κοντολέων
Περιοδικό «ΑΝΤΙ» , τεύχος 587, 29 Σεπτεμβρίου 1995
Δασκαλόπουλος - Τα Νέα (1995)
- Κριτικές
- - Επίλογος στα Χιόνια
- Δημοσιεύτηκε στις Τετάρτη, 14 Ιουλίου 2010 02:55
- Γράφτηκε από τον/την Administrator
… Τέτοιες παλιές ιστορίες μας διηγείται ο Πετσετίδης, που τοποθετούνται στη μετεμφυλιακή και μεταπολεμική εποχή, αλλά με συνεχείς συνδέσεις και αναδρομές προς τα αμέσως προηγούμενα χρόνια. Ο αφηγητής ταυτίζεται συχνά με τον συγγραφέα και ανασύρει στην επιφάνεια αναμνήσεις από την παιδική ηλικία ή ιστορίες που ξεκινούν στη δεκαετία του ΄40 ή του ΄50 για να καταλήξουν στο σήμερα. Τα κύρια ή δευτερεύοντα πρόσωπα είναι συνήθως άνθρωποι που έφυγαν από τη ζωή μας (ή είναι για μας χαμένοι σαν τους πεθαμένους) όταν η χώρα ερήμωνε από τη μετανάστευση.
Εξαρχοπούλου - Διαβάζω (1994)
- Κριτικές
- - Επίλογος στα Χιόνια
- Δημοσιεύτηκε στις Τετάρτη, 14 Ιουλίου 2010 02:54
- Γράφτηκε από τον/την Administrator
Τα διηγήματα του Πετσετίδη αποδεικνύουν έναν δεξιοτέχνη του είδους. Η πρωτοπρόσωπη αφήγηση εκπέμπει μια ιδιαίτερη ζεστασιά, ακόμα και σ’ αυτά που έχουν κάποιο σκωπτικό ύφος.
Βενέτης - Μανδραγόρας (1995)
- Κριτικές
- - Επίλογος στα Χιόνια
- Δημοσιεύτηκε στις Τετάρτη, 14 Ιουλίου 2010 02:54
- Γράφτηκε από τον/την Administrator
Ο αφηγηματικός οίστρος του Δημήτρη Πετσετίδη στη συλλογή διηγημάτων «Επίλογος στα χιόνια» είναι ο πρόλογος που ανοίγει την πόρτα της διάθεσης του αναγνώστη να διαβάσει χωρίς διακοπές το βιβλίο του.
Παπαγεωργίου - Κυριακάτικη Αυγή (1994)
- Κριτικές
- - Επίλογος στα Χιόνια
- Δημοσιεύτηκε στις Τετάρτη, 14 Ιουλίου 2010 02:53
- Γράφτηκε από τον/την Administrator
… Στα μικρά πεζά – κι εδώ δεν βρίσκω άλλον χαρακτηρισμό –, που περιλαμβάνονται στο βιβλίο του Δημήτρη Πετσετίδη «Επίλογος στα χιόνια», εκείνο που αληθινά υφέρπει –παρά το γεγονός της αμεσότητας που είναι το κύριο γνώρισμά του – είναι η αξία που έχει η οπτική γωνία με την οποία διαχέεται το συμβάν που σχεδόν πάντα είναι βιωματικό και απλώς διανθίζεται με το μπλέξιμο των ηρώων. Αν για τους ανθρώπους αυτής της χώρας η τελευταία πεντηκονταετία αποτελεί συγκερασμό των αναλογιών που έχει σχέση με κάθε μορφής βιασμό των ατομικών ελευθεριών, του περιβάλλοντος, των ιδεολογιών, των κοινωνικών αγώνων, με μια λέξη της προσωπικής και της συλλογικής βάσης πάνω στην οποία στηρίζονται οράματα αλλά και όνειρα, ο Δημήτρης Πετσετίδης κριτικάρει αλλά και απεχθάνεται, απευχόμενος τη συνέχειά τους, με εκείνο που σκέφτεται, γράφει, συζητάει, προωθώντας την άποψη που ξυπνάει μέσα μαςμνήμες συγκλονιστικές, σχεδόν προκλητικές. Γι’ αυτό, όσο κι αν τα μικρά διαμάντια του έρχονται, πολλές φορές, αντιμέτωπα με το σήμερα, σαφέστατα το ξεπερνούν στην αναπόφευκτη σύγκρουσή τους με το παρελθόν.