Μπουκάλας - Καθημερινή (1991)

Κριτικές

- Το Παιχνίδι

Δημοσιεύτηκε στις Τετάρτη, 14 Ιουλίου 2010 02:26

Γράφτηκε από τον/την Administrator

«…Δεν θηρεύει τη σκοπιμότητα, ούτε άγεται από κάποια οριστική και βολική ιδεολογική «γραμμή» ο λόγος του Πετσετίδη. Στόχος του συγγραφέα δεν είναι να επιβάλλει, ευθέως ή ύπουλα, τη δική του άποψη για τα χρόνια του αίματος. Τα κείμενά του τα φρεσκάρει και τα συστήνει η ματιά που αναζητεί αμερόληπτη τον άνθρωπο τον σβησμένο από τον πόνο και την ανέχεια ή τον δυναστεμένο από την εξουσία, δυναστεμένο ακόμη κι όταν εμφανίζεται σαν προσωρινός μικροκάτοχός της. Σιγανή η φωνή του, απέχει και από την ελεγεία και από τους τρόπους των καταγγελτηρίων. Η τραγωδία υπήρξε. Τραγωδοί δεν υπάρχουν.

Απλά γραμμένα είναι τα κείμενα. Στοιχεία, θετικά ή αρνητικά, της λογοτεχνικότητας, ό,τι κι αν σημαίνει ο όρος, λείπουν εδώ.

Περισσότερα...

Φάις - Ελεύθερος Τύπος (1991)

Κριτικές

- Το Παιχνίδι

Δημοσιεύτηκε στις Τετάρτη, 14 Ιουλίου 2010 02:24

Γράφτηκε από τον/την Administrator

«… Συνήθως ο αφηγηματικός ιστός υφαίνεται γύρω από μια κατάσταση ή μια ατμόσφαιρα, που προσπαθεί να υποβάλει ο συγγραφέας, μέσα από την πυραμιδική οργάνωση των επεισοδίων του, στον αναγνώστη.

Θα έλεγα μάλιστα, πως αυτή η αφηγηματική στρατηγική μεταφέρεται και στο επίπεδο του λόγου. ‘Ετσι, από τη μια πλευρά, ο υπαινικτικός τόνος της φωνής του πρωτοπρόσωπου αφηγητή και, από την άλλη, η υποδόρια ειρωνεία που τον διακρίνει, αποφορτίζει και το πιο τραχύ αναμνηστικό υλικό. Αυτό δε σημαίνει, φυσικά, πως ο πεζογράφος επιδιώκει την απώθηση, τη διαγραφή ή τη λήθη.

Τουναντίον. Προαισθάνομαι, πως βαθύτερη επιδίωξη του Πετσετίδη είναι, πέρα από ιδεολογήματα και εξάρσεις, να υποδείξει το βαθύτερο ανθρωπολογικό βάρος αυτής της συλλογικής συμφοράς. Και αυτό, ώς ένα βαθμό, το κατορθώνει.

Αλλά και οι πρωταγωνιστές των άλλων διηγημάτων του – επαρχιώτες που προσπαθούν να υπάρξουν στις αντίξοες συνθήκες της μεγαλούπολης, αναμνήσεις από τη στρατιωτική θητεία ή τη φοιτητική ζωή - έχεις την αίσθηση πως είναι δια βίου στιγματισμένοι από τα παραλειπόμενα της εθνικής περιπέτειας. Όχι ιδεολογικά, αλλά κοινωνικά και ψυχολογικά. Μέσα στη μικροαστική μιζέρια που είναι εγκλωβισμένοι.

Συνεχίζοντας, ουσιαστικά, στα χνάρια του πρώτου του βιβλίου, ο συγγραφέας στη δεύτερη κατάθεσή του τελειοποιεί τα εκφραστικά του μέσα και ελέγχει βασανιστικότερα τα θέματά του.»

Μισέλ Φάις

«ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ» , 6 Οκτωβρίου 1991

Παπαγεωργίου - Αυγή της Κυριακής (1991)

Κριτικές

- Το Παιχνίδι

Δημοσιεύτηκε στις Τετάρτη, 14 Ιουλίου 2010 02:24

Γράφτηκε από τον/την Administrator

«Το δεύτερο βιβλίο του Δημήτρη Πετσετίδη, παρά τις κάποιες του αδυναμίες, διαβάζεται μονορούφι, είναι ευέλικτο και ευαίσθητο, ακουμπάει απαλά τον ψυχισμό του αναγνώστη, προσφέρει έμφαση στα βιώματα, έχει πλούσια θεματολογία, (μερικές φορές και καθώς περνούν τα χρόνια εξιδανικευμένη), διαθέτει στρωτή γλώσσα και καλή χρήση των λογοτεχνικών κανόνων, με μια φράση είναι ένα εξαιρετικά ενδιαφέρον πόνημα.

Περισσότερα...

Τσαούσης - Έθνος (1991)

Κριτικές

- Το Παιχνίδι

Δημοσιεύτηκε στις Τετάρτη, 14 Ιουλίου 2010 02:23

Γράφτηκε από τον/την Administrator

«Η ΑΝΑΦΟΡΑ στα χρόνια της Κατοχής και του Εμφύλιου, όπως και η καταγραφή αναμνήσεων από τα παιδικά χρόνια έχουν καταντήσει κοινοτοπίες, και γι’ αυτό η λογοτεχνία που γεννιέται από τέτοιες εμπνεύσεις απαιτεί ισχυρές ικανότητες για να είναι λογοτεχνία.

Ο Δημήτρης Πετσετίδης φαίνεται πως διαθέτει αυτές τις ικανότητες, γιατί τα δεκαεφτά διηγήματα που αποτελούν το νέο του βιβλίο είναι επιτυχημένα δείγματα του πεζογραφικού ταλέντου του.

Πρόκειται για την περιγραφή στιγμιοτύπων από τα παιχνίδια της ζωής, δοσμένα όμως όχι με τη φωτογραφική αποτύπωσή τους, αλλά με την έγνοια της προβολής της ουσίας τους, που είναι η ψυχογράφηση των χαρακτήρων με την επισήμανση των αντιδράσεών τους.

………………………………………………………………………………………………………………

Μικρό αριστούργημα λέω πως είναι το διήγημα «Το παιχνίδι «κεφαλιές»»: η σκηνή με το αίμα που σταλάζει από το φέρετρο του σκοτωμένου λοχαγού μέσα στο ναό, είναι από τις συγκλονιστικότερες που έχω διαβάσει.»

Κώστας Τσαούσης

«ΕΘΝΟΣ», Πέμπτη 26 Σεπτεμβρίου 1991