Φάις - Ελεύθερος Τύπος (1991)

Κριτικές

- Το Παιχνίδι

Δημοσιεύτηκε στις Τετάρτη, 14 Ιουλίου 2010 02:24

Γράφτηκε από τον/την Administrator

«… Συνήθως ο αφηγηματικός ιστός υφαίνεται γύρω από μια κατάσταση ή μια ατμόσφαιρα, που προσπαθεί να υποβάλει ο συγγραφέας, μέσα από την πυραμιδική οργάνωση των επεισοδίων του, στον αναγνώστη.

Θα έλεγα μάλιστα, πως αυτή η αφηγηματική στρατηγική μεταφέρεται και στο επίπεδο του λόγου. ‘Ετσι, από τη μια πλευρά, ο υπαινικτικός τόνος της φωνής του πρωτοπρόσωπου αφηγητή και, από την άλλη, η υποδόρια ειρωνεία που τον διακρίνει, αποφορτίζει και το πιο τραχύ αναμνηστικό υλικό. Αυτό δε σημαίνει, φυσικά, πως ο πεζογράφος επιδιώκει την απώθηση, τη διαγραφή ή τη λήθη.

Τουναντίον. Προαισθάνομαι, πως βαθύτερη επιδίωξη του Πετσετίδη είναι, πέρα από ιδεολογήματα και εξάρσεις, να υποδείξει το βαθύτερο ανθρωπολογικό βάρος αυτής της συλλογικής συμφοράς. Και αυτό, ώς ένα βαθμό, το κατορθώνει.

Αλλά και οι πρωταγωνιστές των άλλων διηγημάτων του – επαρχιώτες που προσπαθούν να υπάρξουν στις αντίξοες συνθήκες της μεγαλούπολης, αναμνήσεις από τη στρατιωτική θητεία ή τη φοιτητική ζωή - έχεις την αίσθηση πως είναι δια βίου στιγματισμένοι από τα παραλειπόμενα της εθνικής περιπέτειας. Όχι ιδεολογικά, αλλά κοινωνικά και ψυχολογικά. Μέσα στη μικροαστική μιζέρια που είναι εγκλωβισμένοι.

Συνεχίζοντας, ουσιαστικά, στα χνάρια του πρώτου του βιβλίου, ο συγγραφέας στη δεύτερη κατάθεσή του τελειοποιεί τα εκφραστικά του μέσα και ελέγχει βασανιστικότερα τα θέματά του.»

Μισέλ Φάις

«ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ» , 6 Οκτωβρίου 1991