www.petsetidis.gr

Παγανός - ΑΝΤΙ (2008)

«...Στις Λυσσασμένες αλεπούδες ο Πετσετίδης έφτασε στο ζενίθ της ωριμότητάς του.Τα 23 διηγήματα έχουν μεταξύ τους μια συνοχή που μονάχα ένας μάστορας του είδους θα μπορούσε να τους δώσει.Το ζήτημα της πλοκής δεν φαίνεται να τον απασχολεί ιδιαίτερα.Όλα τα διηγήματα του τόμου - με ελάχιστες ίσως εξαιρέσεις - είναι του ιδίου επιπέδου.Δεν διαβαθμίζονται.Μόνο σαν σύνολο θα μπορούσε να τα εκτιμήσει κανείς.Σαν τον καλό σκηνοθέτη ο συγγραφέας αφήνει να πλανάται στις ιστορίες του ένα μυστήριο(Ο γέρο-Ξεφτέρης).Κρύβει τη συγκίνησή του και αφήνει τον αναγνώστη να την ανακαλύψει.Είναι πολύ κοντά στην καλύτερη παράδοση της διηγηματογραφίας μας. Η επίδραση του Παπαδιαμάντη για παράδειγμα γίνεται κάπου κάπου αισθητή ( Η δολοφονία του Προέδρου). Μια από τις αρετές του είναι η φυσική και αβίαστη αφήγηση.Ρέει σαν την αφήγηση των παλιών παραμυθάδων.Και ο τόνος επίσης είναι οικείος, συγκρατημένος, είναι άμεσος.Χαίρεσαι να τον ακούς.Τίποτε οξύ ή παράφωνο. Λόγος ελεήμων που σταλάζει σαν λάδι πάνω σε πληγές για να καταπραϋνει τον πόνο.Και κάτι ακόμη:η ιδιότητα του μαθηματικού επηρέασε σημαντικά τη γλώσσα και το ύφος του.Η πρόζα του, που διακρίνεται για την ακριβολογία ,τη σαφήνεια και την αίσθηση του περιττού, για τα στοιχεία δηλαδή που υπαγορεύει η αυστηρή μαθηματική σκέψη, δεν αφήνει να διαφανούν ίχνη συναισθηματικής ή λυρικής υγρασίας.Η λογική αναγκαιότητα όμως δεν είναι επαρκής για τη στέγνα του αισθηματισμού.Την ανακάλυψη των πηγών της συγκίνησης ο συγγραφέας Πετσετίδης την εμπιστεύεται στον αναγνώστη του. Και κάτι ακόμη:ενώ μιλάει για εγκλήματα αποτροπιαστικά, έχει τη χάρη με την αφηγηματική του φωνή να ανακουφίζει.Κι αυτό πιθανόν να οφείλεται και στην εκλεπτυσμένη ειρωνική διάθεση που διατρέχει τα διηγήματά του.Η ειρωνεία διακωμωδεί τα πράγματα και μετριάζει τις δραματικές καταστάσεις. Το τραγικό και το κωμικό ισορροπούν στην πρόζα του σε μια ανεκτή σύγκραση (Κατίνα!Κατινάρα!).Έτσι όσο σκληρές και πικρές κι αν είναι οι ιστορίες του δεν δημιουργούν αποστροφή στον αναγνώστη.Λοιπόν; Λόγος ελεήμων και πραϋντικός, θα έλεγα κλείνοντας.»

Γ.Δ.Παγανός

ANTI 4-1-2008