www.petsetidis.gr

ΒΑΛΤΙΝΟΣ & ΠΕΤΣΕΤΙΔΗΣ

Αμφότεροι μας ξεναγούν σε μια Ελλάδα που έχει γεννήσει δαίμονες και αγγέλους, χωμάτινους άντρες και ένυλα όνειρα, μεγαλόπνοα σχέδια και καθημερινές τραγωδίες. Και ακόμα: συγκίνηση, χιούμορ, πάθη. Ο Ανάπλους (εκδ.Εστία), το πιο πρόσφατο μυθιστόρημα του Θανάση Βαλτινού (Καστρί Κυνουρίας, 1931), και το Εν οίκω (εκδ. Μεταίχμιο), η πιο πρόσφατη concept συλλογή διηγημάτων του Δημήτρη Πετσετίδη (Σπάρτη, 02/8/1940), είναι ισχυρό διπλοχάστουκο στους Ομορφάντρες και στις Χελίν.

Ο Βαλτινός, με τη γνωστή μπορχεσιανή του μαστριά και επινοητικότητα, στήνει ένα είδος αυτοβιογραφικής αυτοβιολογίας, συστήνοντάς μας τόσο το σύνολο του έργου του όσο και μια ιδιότυπη, πολύτιμη πατριδογνωσία. ...................................................Και στη σελίδα 39, η εμφάνιση ενός μικρού αγοριού, μες στην Κατοχή, που άκουγε στο όνομα Δημήτρης Πετσετίδης! Το μικρό αγόρι είναι μεγάλος συγγραφέας. Μάστορας. Δεκαπέντε ιστορίες γραμμένες με αριστοτεχνικά ελεγχόμενο λυρισμό, με τη νοσταλγία στο ρελαντί και τη συγκίνηση να πλανιέται σαν μύρο στον αέρα, μας μεταφέρει και αυτός στο παρελθόν, για να γνωρίσουμε το παρόν και να εφεύρουμε το μέλλον. Η μνήμη έρχεται να μας πάρει από το χέρι και να μας πάει σε κάμαρες παλιές, να μας φέρει στη γωνία Ερεσσού και Ζωοδόχου Πηγής στα τέλη της δεκαετίας του πενήντα, τέσσερις μαζί να μοιράζονται το ίδιο ταπεινό δωμάτιο και τον ίδιο λουτροκαμπινέ, την ίδια αξιοπρέπεια μες στην ένδεια και τα ίδια όνειρα, με τις κοπέλες ν' ανθίζουν, τους τοίχους να φέρουν σφαίρες από τον Εμφύλιο και τα εστιατόρια "Μάινας" και "Ωραία Νεάπολη" να υπάρχουν ακόμη. Ένας νεαρός να υφίσταται άσχημο χουνέρι εκεί που είναι έτοιμος να απολαύσει την θελκτική Ίτσκα, τη Σουηδέζα φοιτήτρια που παθαίνει σοκ και  την κοπανάει τρέχοντας, σαν αντικρίζει στραιές μυρμηγκιών να επελαύνουν στην κάμαρα του νεαρού που, ο έρμος, έχει γυαλίσει το πάτωμά της με παρκετίνη. Και ούτω καθεξής. Εύγε στον Πετσετίδη (που σημειωτέον, είναι και δεινός σκακιστής).

Γιώργος-Ίκαρος Μπαμπασάκης